Πραγματάκια...

Αυτό το καλοκαίρι, δεν έχει αρχίσει ακόμα...
Ζούμε μια  Άνοιξη, που κρατάει και τραβάει... και τραβάει...
Περίεργα είναι, αλλά και ωραία...
Κάνω τις δουλειές της  εποχής, διαβάζω πάντα,
αυτές τις μέρες  το: Ο Μαξ είναι σημαντικός.
Της  Λόρα Γιάφε.
Μια μητέρα δίνει το λόγο στο παιδί της, άτομο 
"με ειδικές ανάγκες",  που δεν μπορεί να μιλήσει,
και παίρνει κι αυτή τον λόγο και του απευθύνεται
σαν σε ενήλικα, και του μιλάει για τις αμφιβολίες της, 
τον εκνευρισμό της, όσα δεν καταλαβαίνει σε αυτόν,
αλλά και την περηφάνια της.
Δυνατό, τρυφερό, συγκινητικό!
Έφτιαξα μερικά κολάζ,
αλλά οι φωτό δεν μου βγήκαν καλές,
μόνο αυτό φαίνεται καλύτερα:

και έναν παλιό δίσκο,
τον  έκανα ντεκουπάζ, με χαρτιά από περιτυλίγματα,
και 2 φωτό από περιοδικό.
Ήθελαν  λίγο καλύτερο στρώσιμο οι φωτό,

αλλά και πάλι   είναι πολύ καλύτερος από πριν!

 και εδώ το πίσω μέρος, (ναι, έκανα και το πίσω...)
από εξώφυλλο της Lifo...

Καλή εβδομάδα να έχουμε...