2011/06/07

Ποιήματα.

Μια φίλη, μου γνώρισε την δουλειά μιας κύπριας ποιήτριας,
της Χριστιάνας Αβρααμίδου.
Υπέροχα μικρά ποιήματα, κομψοτεχνήματα,
γεμάτα συναίσθημα, παλμό, δάκρυα, 
αγάπη, απελπισία, χαρά, ζωή...



Σας αντιγράφω μερικά...



Πάνω που πίστευα πως είχες τελειώσει- αρχί-
νησες,
μα την καλή μου διάθεση
δεν είχα ετοιμάσει,
μια σούπα ζεστή να σου φτιάξει
(τις τσάντες απ' τους ώμους να σου πάρει)
και με ευλάβεια απ' τη ζωή μου
να σου δείξει πώς να βγεις.
----


Μια φορά και έναν καιρό
της Αγάπης ζήτησα να μ'αγαπήσει.
Την βάφτισα κάτι ολότελα απλό
που έμελλε να γίνει το όνομα σου.
------




Δεν είναι οι λέξεις, μην το πεις.
Άλλοι ευθύνονται 
για την κατάντια της αγάπης.
-----



Δεν ξέρω τί μου συμβαίνει,
κρατάει όμως πολύ,
και σώθηκε η υπομονή
από την τόση ζέστη.
------


ΠΟΝΑΩ...
σε γόνατα, δάχτυλα, χείλη.
Μα πιο πολύ πονάω
που έφυγες πριν ένα λεπτό,
χωρίς να δεις πού πονάω
να πονέσεις.


Όλες οι μέρες χιόνι.
Χριστιάνα Αβρααμίδου.

4 σχόλια:

ιρινι είπε...

Υπέροχοι, και πάνω απ΄ολα αληθινοί στίχοι!!!
Το τελευταίο (ΠΟΝΑΩ) , με αγγιξε πολύ!!!
Φιλιά!!!

windrock studio είπε...

Oh, my! I so love your new header!! Wonderful to see your gorgeous smile, and lovely words, too.
Thank you, friend.

Katerina είπε...

Σε αγγίζουν κατευθείαν στην ψυχη...
Ευχαριστούμε που τους μοιράστηκες μαζί μας!
Καλημέρες :-)

Teteel είπε...

RIRI, ναι, τα λάτρεψα όλα!!!
Χαίρομαι που σου αρέσουν, φιλιά κι από μένα!

Susan, you are sooooo sweet! thank you!

Κατερίνα, ναι ακριβώς έτσι, είναι μικρά διαμαντάκια, χαίρομαι που σου αρέσουν κι εσένα!