2014/04/28

Οι μέρες που πέρασαν.

Οι μέρες που περασαν σε εικόνες,
και ελάχιστες λέξεις.





Ριχνοντας κακάο και ζάχαρη στην κατσαρόλα για να φτιάξω σοκολατόπιττα, ένα κομμάτι ζάχαρης είχε "κρυσταλιάσει" σε αυτό το σχήμα!







Η πατατοσαλάτα που έφερε η Κίκα.
Έφερε και Παύλοβα αλλά δεν πρόλαβα να την φωτογραφίσω, εξαφανίστηκε!

Το αυγουλάκι μου έσπασε αμέσως... κλαψ...


Τα τυρομπαλάκια μου.










Γιώργος που σκαρφαλώνει!











Η Λήδα και ο Αγαπούκος, που μας έκανε παρέα στην βόλτα μας 
στις Μαρίκες και μετά έφυγε... -Αγαπούκο τον εβγαλε η Κατερίνα.-







 Η Κατερίνα κι εγώ σε φωτό του Γιώργου.


Να είμαστε Καλά, να είμαστε Μαζί,
να μπορούμε να χαμογελάμε,
κι εσείς το ίδιο.

Φιλιά.

2014/04/19

Καλό Πάσχα!

Καλή Ανάσταση,



Kaλό Πάσχα,



με υγεία, χαρά και αγάπη.

Να περάσετε όσο πιο όμορφα, απλά, αληθινά μπορείτε.



Σας φιλώ.

2014/04/12

Ξεχάστε με στην θάλασσα.




Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία
αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.
Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω
με πονάει πραγματικά
κι έπειτα δεν μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει
"δικό μου είναι".
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου
είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω
πως το τίποτε είναι τίποτε.
Ότι δεν έχω καν όνομα
και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω.
Ξεχάστε με στη θάλασσα.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία.

Ξεχάστε με στη θάλασσα - Θόδωρος Αγγελόπουλος

(Ανέκδοτο ποίημα γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινίας «Ταξίδι στα Κύθηρα»)


Φωτος από την παραλία της Αρτέμιδας,  στις 6 Μαρτίου 2014.



2014/04/09

Βόλτα στις "Ψηφιακές Γειτονιές".

  Χάρη στην Τζίνα  που το πρότεινε βρέθηκα
 να κάνω βόλτα στις Ψηφιακές Γειτονιές,
στο  The Hub events,  που δεν τις γνώριζα.
Εχω το μπλογκ αρκετό καιρό αλλά δεν είμαι καλά δικτυομένη.
Εχω ρίξει το βάρος του  χρόνου μου στο Φλικρ,
και το έρμο το μπλογκ μένει παραπονεμένο. 
Πέρασα δυό μέρες με πολύ ενδιαφέρον, 
παρακολούθησα εργαστήρια κι έμαθα πράγματα, 
άκουσα ομιλίες και παρουσιάσεις
από ανθρώπους που αγαπούν το διαδίκτυο και δουλεύουν
σε αυτό, που τον καιρό της κρίσης ψάχνουν και δοκιμάζουν
καινούρια πράγματα ρισκάρουν, ξαναδοκιμάζουν,
πετυχαίνουν, αγαπάνε αυτό που κάνουν και το κάνουν με κέφι.
Είδα παρέες που γεννήθηκαν μέσα από τα μπλογκς,
κι αυτό μου άρεσε πολύ,
-κάτι τέτοιο κάνουμε κι εμείς στο Φλικρ -,
νέες μαμάδες με τόσα πολλά ενδιαφέροντα και πράγματα που κάνουν που θαυμάζεις πώς τα προλαβαίνουν όλα! 
Και διαπίστωσα πόσοι άνθρωποι "ξέρουν" και αγαπάνε την Τζίνα!
Από αγκαλιά σε αγκαλιά πήγαινε η αφιλότιμη!
Εμαθα, γέλασα, συγκινήθηκα, έβγαλα φωτος και έφαγα...
και καφεδάκια ήπια, 
κι εκείνο το σοκολατένιο μικρό μαφινάκι με την κρέμα σοκολάτα από πάνω... ακόμα το  βλέπω στον ύπνο μου!
Μια όμορφη εμπειρία και ευχάριστο διήμερο.
Μερικές φωτος με την δική μου ματιά,
και 
Καλή μας συνέχεια,
στον κόσμο του μπλόγκινγκ και στην ζωή μας.





 Μου άρεσε απίστευτα η σκάλα!








 Ένας από τους φωτογράφους σε  στιγμή χαλάρωσης.
(αντανάκλαση...)




 Το "εργαλείο" της Τζίνας.





Από μικρή...






Η Έφη Ανέστη και η Αννούσα Μελά.


Εύα Μονοχάρη, Βέρα Λεβέντη (τέλειο το πολύχρωμο σακκάκι!),
Αθηνά Κάκου και Κέλλυ Σώκου.

 Τι ωραία κίτρινη καπαρντίνα!

















Πού την πάτε;;;;



 Η  γεμάτη ενέργεια και χιούμορ και κέφι Σοφία Γκιούσου. (κέντρο)



Ο Βασίλης Βάρδακας των Key Books.

 H  ομιλία από καρδιάς που με έκανε να κλάψω αλλά και να χαμογελώ ταυτόχρονα, ο μπαμπάς της Λυδίας, ο Ναυτίλος.

 Μαρία Ατραίδου, Παναγιώτα Σταμάτη και Τζίνα Βαρότση.

 Το τατουάζ στην μεσούλα της μικρής φωτογράφου
και η Τζίνα στην οθόνη.

 Όλο το πάνελ μαζί με την Εφη Ανέστη και την Σίνα Δημητρίου.

 Χαμόγελα και χειροκροτήματα...

 Η εντυπωσιακή μεταλλική σφαίρα στο μικρό μπαλκονάκι.
Ποιός την φιλοτέχνησε; όποιος ξέρει ας μου πει.

 Σας φιλώ όλους και σας αφήνω με την όμορφη παρουσία του Αλέξη
και το γλυκό μήνυμα στο καρτελάκι του.
Ζωή γλυκειά σαν μέλι.
Μακάρι!