2017/06/16





“Άλλοτε η θάλασσα”
Άλλοτε η θάλασσα μας είχε σηκώσει στα φτερά της
Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο
Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα
Τις μέρες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές
και τα χρώματα
Τα βραδιά ξαπλώναμε κάτω απ’ τα δέντρα και τα σύννεφα
Τις νύκτες ξυπνούσαμε για να τραγουδήσουμε
Ήταν τότε ο καιρός τρικυμία χαλασμός κόσμου
Και μονάχα ύστερα ησυχία
Αλλά εμείς πηγαίναμε χωρίς να μας εμποδίζει κανείς
Να σκορπάμε και να παίρνουμε χαρά
Από τους βράχους ως τα βουνά μας οδηγούσε
ο Γαλαξίας
Και όταν έλειπε η θάλασσα ήταν κοντά ο θεός.

Γιώργος Σαραντάρης.



(Στην φωτό η Μαίρη και το άσπρο της φουστάνι και η παραλία της Ραφήνας.
2 φωτογραφίες η μιά πάνω στην άλλη.)

2017/05/18

To "Kλεμμένο Αντίδωρο" της Αγγελίνας Ρωμανού.







Δεν γνώριζα τα ποιήματα της Αγγελίνας,
το βιβλίο το κέρδισα από τον Νίκο, και ήμουν πράγματι τυχερή.

Γράφει αλλοιώτικα, γράφει όμορφα, γράφει ερωτικά,
ανακατεύει τις λέξεις με πρωτόγνωρο τρόπο και αυτό που βγαίνει είναι
Υπέροχα  Δυνατό, Εξαιρετικό, Αλλοιώτικο.

Γράφει μια γυναίκα που αγαπά, που φοβάται, που απελπίζεται,
που κάνει έρωτα, που βυθίζεται στον εαυτό της, που ερευνά και ψάχνει τα όρια της,
που τα βάζει με όλους και όλα όταν χρειάζεται.
Γράφει μια γυναίκα που ονειρεύεται, που θυμώνει, που γεύεται την ζωή,
που ρωτάει, που γίνεται σκληρή, που γίνεται και  μια φετούλα τρυφεράδας,
μια γυναίκα που δίνει αγάπη, που δίνει έρωτα,  που χώνεται στα παραμύθια,
που αλλάζει τις ιστορίες και φτιάχνει καινούριες,
μια γυναίκα που "δέχεται", "τολμάει" και "υπάρχει".



Ακολουθώ την Αγγελίνα στο φ/μπ και κάθε μέρα διαβάζω νέα ποιηματά της που με  γεμίζουν συναισθήματα, με κάνουν να χαμογελώ, να νιώθω ερωτικά, να σκέφτομαι,
 και να αναρωτιέμαι πώς τα καταφέρνει και ταιριάζει τα  -φαινομενικά- αταίριαστα και να δημιουργεί αυτά τα υπέροχα ποιήματα-κραυγές, ερωτικές, θλιμμένες, αστείες, οικείες, δικές μας,
γιατί όλα αυτά που γράφει είναι και δικά μας μικρά θραύσματα εμπειριών και ιστοριών που δεν ξέρουμε να τα βγάλουμε προς τα έξω, πώς να τα εκφράσουμε.

Εκείνη μπορεί, εκείνη ξέρει τον τρόπο, κι αυτός ο τρόπος μου αρέσει πολύ.
Χαίρομαι που σε  "συνάντησα" Αγγελίνα.

Το βιβλίο είναι  στολισμένο με Υπέροχους πίνακες της Δέσποινας  Κουβάτσου.

Ενα μικρό απόσπασμα από  το ποίημα στην σελ. 59

"Προς Ανατολάς είναι η
τρυφεράδα των πλευρών Του",
έδειχνε η πυξίδα
κι έτσι βάλθηκα να δω από που
βγαίνει ο ήλιος.
(Εγώ,
της βροχής η ιστορία να
ψάχνω για ήλιο, που ακούστηκε;)


2017/05/10

... και ιδού τα κομιξάκια που πήρα  από το Comicdom con Athens 2017

Πρώτη επειδή την γνωρίζω και της έχω εκτίμηση και αγάπη η Κατερίνα Σταμάτη,
και το " κι άλλες ιστορίες από το κίτρινο σπίτι".



Στιγμιότυπα και ιστορίες που έχει ζήσει η Κατερίνα  αποτυπωμένες
με τον δικό  της ιδιαίτερο, πολύχρωμο,αστείο και "σοφό" τρόπο.
 Η σκιτσαρισμένη περσόνα της με ενθουσιάζει.


 Και με μια αφιέρωση μούρλια!
Ευχαριστώ Κατερινάκι!


"ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ" του Κωνσταντίνου Σκλαβενίτη,

ο ήρωας εδώ ζει ανάμεσα στο όνειρο και στην  πραγματικότητα,
ψάχνει αυτά που θέλει και πολλές φορές βρίσκεται σε ένα χώρο άχρονο,
που όλα αλλάζουν γρήγορα, όλα μεταλλάσονται σε κάτι άλλο,
 ίσως είναι  ένα όνειρο ίσως και όχι.
Κι αν όλα βρίσκουν το δρόμο τους με μαγικό τρόπο; Αν το πιστεύεις ίσως είναι έτσι.


Είχα πρωτοδιαβάσει τις ιστορίες του Κωνσταντίνου στην εφημερίδα "Τα Νέα",
μου άρεσαν πολύ και  χαίρομαι που τώρα τις έχω σε βιβλίο.
Τα σκίτσα του σε κάνουν όντως να ταξιδεύεις μαζί με τον ήρωα.
 Καλή συνέχεια Κωνσταντίνε κι ευχαριστώ για την όμορφη αφιέρωση.



"GΗΟST LIFE" - "Ζωή Φάντασμα",  γραμμένο σαν γιαπωνέζικο μάνγκα, διαβάζεται ανάποδα,.
το οπισθόφυλλο είναι εξώφυλλο  και τις σελίδες τις διαβάζεις από δεξιά προς αριστερά.
Δημιουργός η  Δήμητρα Καζή.



  Ο ήρωας μετά από ένα ατύχημα πέφτει σε κώμα, οι παραισθήσεις που τον παίδευαν και πριν,
από ένα τραυματικό παρελθόν τον κάνουν να "ζει" τώρα, κάπου, που; είναι με τους ζωντανούς;
 ή βρίσκεται στον κόσμο των πεθαμένων; Θα βρει τον δρόμο για την "πραγματικότητα";
Το μαύρο χρώμα κάνει πολύ έντονες τις εικόνες και η ιστορία εχει πολύ ενδιαφέρον, μου άρεσε πολύ.
Περιμένω την συνέχεια Δήμητρα.






"Curio", από την Μέλανι Κάππου.


Πολύχρωμα σκίτσα στο εξώφυλο, οπισθόφυλλο και σε μερικές σελίδες,
αλλά η ιστορία μαυρόασπρη, και νομίζω οτι του ταιριάζει.
Μια ομάδα γυναικών υπερασπίζεται με τα όπλα τους ελέφαντες που ζουν σε ένα πάρκο και τους έχουν βάλει στο μάτι οι λαθρέμποροι.
Ζόρικη ιστορία,  οπως ζόρικη και βίαιη είναι και η αλήθεια αυτών των γεγονότων.
Θαυμάσια δουλειά Μέλανι.





"ΜΑΛΑΚΑ ΛΕΣΒΙΕΣ" Νο 3 και Νο 4 της  Σμαράγδας,



ιστορίες με λεσβίες και αμφισεξουαλικές γυναίκες,
 από την ελληνική (δύσκολη για αυτές) πραγματικότητα.
Με πολύ χιούμορ δοσμένες,  με χαμόγελο, με λογική, με  δύναμη και αυτογνωσία.
Μακάρι κάποια στιγμή να μην χρειάζονται  αγώνες, με χαμόγελο ή χωρίς,
 για τα αυτονόητα δικαιώματα  αυτοδιάθεσης του κορμιού
 και της έκφρασης της σεξουαλικότητας των ανθρώπων.
Εχω και τα  2 πρώτα τεύχη, και θα περιμένω την καινούρια δουλειά της Σμαράγδας.


Δεν είναι έτοιμη η κοινωνία ... αλλά που θα πάει, θα είναι, οσονούπω, ευελπιστώ.
Γι αυτό ας βγει το μωρό και όλα θα γίνουν.


"ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", του Θεόδωρου Παπαδόπουλου και του Γεωργίου Μερκούρη.
( δεν τους βρήκα στο φ/μπ, αν κάποιος-α ξέρει τα λινκ από τις σελίδες τους μου τα στέλνει).

Ένα έγκλημα,  τέσσερεις φίλοι που συναντιώνται ξανά μετά από καιρό,
ένα κορίτσι που "βλέπει" πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελε να δει.

Μου άρεσε πολύ η ιστορία, την βρήκα ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη,
ωραία η δουλειά στα σκίτσα, και μου άρεσαν πολύ οι χαρακτήρες,
και η  κεντρική ηρωίδα  Έλλη
αλλά και ο αστυνομικός της υπόθεσης, ανθρώπινος, σωστός, υποψιασμένος.

Την χάρηκα την ανάγνωση, Ευχαριστώ!

"Νικολέτ" του Σταύρου Κιουτσιούκη,
το σέξυ κομιξάκι μου, έξυπνο, αστείο, αισθησιακό.





 Η Νικολέτ είναι πολύ ερωτικό πλάσμα, επίσης δεν ξεχνά ποτέ  κάποιον που της έχει κάνει κακό.
Η εκδίκηση μπορεί να  αργήσει αλλά θα είναι βασανιστική και "καυτή"!


 "MΕLODY"  και "IT'S MY PARTY", του  Ηλία Κυριαζή,


 Melody,
 τι κάνεις όταν έρχεται στα χέρια σου η ωραιότερη μελωδία του κόσμου,
μια θεϊκή μελωδία,  που όλοι την θέλουν δική τους
 να προσθέσουν καθένας τους δικούς του στίχους
για το δικό του συμφέρον και όφελος;
Η Μελ η ηρωίδα θέλει να κάνει το σωστό, που δεν ξέρει και ποιό είναι.
Θα τα καταφέρει;



It's My Party,
εδώ ο ήρωας βρίσκεται σε ένα "αλλοιώτικο" πάρτυ, το καλύτερο πάρτυ ever  τελικά;
και γιατί άραγε;
Ο Ηλίας Κυριαζής είναι γνωστός, δημιουργεί κόμικς από το 2001 και  τον "πρωτογνώρισα" με το "Μανιφέστο 1", το  "Μανιφέστο 2" που τα αγαπάω πολύ πολύ και το "Blood Opera".
Eξαιρετικό πενάκι, θαυμάσιες ιστορίες.


Η εσωτερική σελίδα του οπισθοφύλλου  στο  It's my party, με σκίτσα των ηρώων.

Και η υπογράφη του στο Melody.
 Καλή συνέχεια Ηλία.

"POPULART  6"  του  Τάσσου Παπαϊωάννου,

μικρές ιστορίες, και της μιάς σελίδας,
 που τις βρήκα πολύ έξυπνες, απελπισμένες, με συναίσθημα, με ελπίδα, αλλοιώτικες,
όμορφες, αληθινές. Ολα αυτά μαζί ή και χώρια!
 Ωραίο το σκίτσο, τα χρώματα αλλά και με δύναμη τα μαυρόασπρα.


Εξαιρετική δουλειά  σε όλα.

Και ... "ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΓΙΑΣ" της  Βέρας Καρτάλου, και του Νίκου Παπαμιχαήλ

βασισμένο στο ομώνυμο ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, το οποίο δεν ήξερα.
Η γλυκειά Βέρα μου μίλησε για το ποίημα, την υπόθεση, μου είπε για το μύθο του βρυκόλακα
και γενικά για την έμπνευση που είχαν για την δημιουργία αυτού του κόμικ.
Ο Θανάσης Βάγιας ήταν αληθινό πρόσωπο σύγχρονος του
Αλή Πασά και έμπιστος του.
 Ηταν υπεύθυνος για τον σφαγιασμό  εκατοντάδων ομοθρήσκων του με διαταγή του Αλή Πασά.

Χαίρομαι πολύ που νέα παιδιά παίρνουν έμπνευση, ιδέες, από την ελληνική λογοτεχνία και μάλιστα από όχι τόσο γνωστά έργα. Μπράβο και στους δυό σας, υπέροχη δουλειά.

Κι ευχαριστω και τους δυό σας!



 Αυτά ήταν τα λάφυρα μου από το ComicDom con Athens 2017.
Ηθελα πολύ περισσότερα αλλά  ας έχει χάρη το περιορισμένο budget μου.

Νιώθω πολύ χαρούμενη που υπάρχουν τόσα ταλέντα στον ελληνικό  χώρο του κόμικ με τόσες ιδέες
 και τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους.
Βρίσκεις ότι ιστορία και είδος θέλεις, με ότι τεχνοτροπία φανταστείς στο σκίτσο.
Μπράβο σε όλους σας,  θα περιμένουμε τις νέες δουλειές σας.

υ.γ.
η πέτρα που ποζάρει κι αυτή στις φωτογραφίες ήταν αναγκαία
διότι ήθελα να φωτογραφήσω έξω τα κόμικς και  .... φύσαγε.


2017/04/11

Στο Comicdom Con Athens '17

Aγαπάω πάρα πολύ τα κόμικς, από μικρή,
μεγάλωσα με την Μικρή Λουλού, τον Γούντυ τον Τρυποκάρυδο,
τον Ντόναλντ, τον Μίκυ, την Νταίζη και την Μίνυ και ένα σωρό ακόμη ήρωες.

Μεγαλώνοντας η αγάπη ήταν πάντα εκεί, και τώρα υπήρχαν και βιβλία και καινούριοι ήρωες
και ένας κόσμος ολόκληρος.

Τα τελευταία χρόνια περνάω από το Comicdom κάθε ανοιξη
 και χαζεύω με τα νέα βιβλιαράκια, και βιβλία
και είμαι ενθουσιασμένη με την δουλειά και το μεράκι των ελλήνων κομιξάδων.

Πήρα αρκετά και φέτος,
και όταν τα διαβάσω θα σας τα δείξω.



Μου άρεσε πολύ η υπαίθρια έκθεση με χαρακτήρες εμπνευσμένους από τον ελληνικό πολιτισμό.







Δεν εχω βγάλει πολλές φωτογραφίες,
προσπαθούσα να φτάσω στα βιβλιαράκια να τα χαζέψω...




Στην Ελληνοαμερικανική Ένωση η αίθουσα με τα καλύτερα αμερικανικά κόμικς.


Μερικά που μου άρεσαν.




Η Kατερίνα,  μας θυμίζει οτι η έκθεση συνεχίζεται στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

Ανάποδα είσαι Λήδα, κάνε στροφή...

Στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

 Αυτό μου έκανε εντύπωση.

Πολύ ωραίες δουλειές στις αυτοεκδόσεις.
Μπράβο σε όλους.



Σκιτσάκι και αφιέρωση από την δημιουργό στο κόμικ που πήρε η Λήδα.

Καλό βράδυ σε όλους.


2017/03/25

Ενημερώσεις...

Αξιώθηκα να  κάνω το άλμπουμ με τις φωτογραφίες από την έκθεση για
την Ελλάδα του '80 στην Τεχνόπολη,  στο φ/μπ,  και όποιος θέλει τις βλέπει   εδώ:
την αρχή έκανα δηλαδή, θα τις βάλω σε 2-3 δόσεις!




Μου άρεσε και αυτό το παιχνίδι σκαρφάλωμα που έχουν βάλει κοντά στην είσοδο της Τεχνόπολης
από την μεριά της πλατείας.

 O  χώρος της Τεχνόπολης έχει πάντα πολύ ενδιαφέρον και προσφέρεται για πολλές φωτογραφίες.




 Εσωτερικά και εξωτερικά.












 Καλό Σαββατοκύριακο εορταστικό εύχομαι σε όλους
και Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν.