2014/06/29

"Βλέμμα", έκθεση φωτογραφίας των παιδιών του 18 Άνω.

Στο Γκάζι στην Τεχνόπολη χθες 
για να δούμε την έκθεση φωτογραφίας των παιδιών του 18 Άνω. 


"Οι ευθύνες αρχίζουν από τα όνειρα".
Τι άλλο να προσθέσω;
Απλώς μερικές φωτος με την δικιά μου ματιά.
Και ένα μεγάλο Μπράβο σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν
με τις ιδιαίτερες, δυνατές, προσωπικές, με φαντασία εικόνες τους.
Μπραβο και για την προσπάθεια στον δύσκολο αγώνα τους.









Έμεινα να κοιτάζω ώρα αυτή την φωτογραφία.
Με αγγίζει απίστευτα και ακόμα δεν ξέρω γιατί.

Καλό μας απόγευμα.



2014/06/27

Γιόγκα στην παραλία.

Το απόγευμα κάναμε το μάθημα της γιόγκα
στην παραλία.
Ξεχνάς την ζέστη, τα ξεχνάς όλα 
και οι ασκήσεις,
 η κάθε κίνηση παίρνει μια άλλη αίσθηση και την νιώθεις διαφορετικά μέσα σου,
 στο σώμα σου, στο νου σου.
Βαθιές αναπνοές και γεμίζεις θαλασσινή αύρα,
σηκώνεις τα χέρια ψηλά και νομίζεις οτι χώνονται στα σύννεφα...
Υπέροχη εμπειρια.
Πράγματα απλά που μπορείς να τα κάνεις και
σου αλλάζουν την διάθεση, σου αλαφρώνουν την καρδιά και το νου.
Εβγαλα λίγες φωτος.
Την άλλη φορά θα βγάλω περισσότερες.


Κουβεντούλα πριν αρχίσουμε...



Επισκέψεις!


Η Σίσσυ η δασκάλα μας, περιμένει υπομονετικά να έρθουν όλες.


Τα "πουλέν" μας!


 Μ. και Π.


"Χορευτής". Π., Μ., Ε., και Λ.


Ε.


Το υπέροχο "δέντρο" της Σίσσυ.




"Μισοφέγγαρο".

Να το ξανακάνουμε!!!




2014/06/21

Ενα απόγευμα στο κέντρο.

Ένα απόγευμα κατέβηκα στο κέντρο για να δω μιά έκθεση
και την φίλη  μου την Ντία.
Η έκθεση είναι στο Booze  και  ονομάζεται  Eros Re-covered.

.Εδώ η συμμετοχή του Σπύρου Κ. ενός πολύ καλού φωτογράφου που τον γνωρίζω από το Φλικρ.

 Μου άρεσε πολύ η πινακίδα, το ροζ κτίριο στο στενό δρομάκι.




Στην πλατεία Αγίας Ειρήνης,
 βρίσκω την όλη σύνθεση σουρεαλιστική! 
και το γκράφιτι πολύ Καλό!


Μετά στο "Στο βάθος κήπος".
-η φωτό της φίλης μου Ντίας -


Χυμός πορτοκάλι  με μια δόση κονιάκ... μου αρέσει πολύ!


Η "αγάπη" επέμβαση της Ντίας στον αναπτήρα της.

Και λίγο "πειραγμένο" ...
Ενα όμορφο απογευματόβραδο, με κουβέντα, καλή διάθεση,
την Ντία και 
σε όμορφη φιλική ατμόσφαιρα.


Γραμμένο στον τοίχο του γηπέδου της Ραφήνας.

Καλό μας Σαββατοκύριακο,
φιλιά.

2014/06/15

Μπαμπάδες, Χατζηδάκις και μπόρα καλοκαιριάτικη.

Αυτό το μικρό αγοράκι γύρω στα 7; του εδώ,
 θα γινόταν ο μπαμπάς μου, ο μπαμπάς μας. 

Ο μπαμπάς της Ελευθερίας και της Κατερίνας.



Την θυμαμαι εκείνη την μέρα, τις φωτογραφίες της τράβηξε
η θεία Κατίνα, η αδελφή του.
Εμείς τα μικρά είμαστε ευτυχισμένα, είχε ήλιο, 
πιο κεί έπαιζαν οι γάτες μας,
η Κατερίνα κρατάει και μια σοκολάτα!,
 μας άρεσε να ποζάρουμε στην κάμερα της θείας...
 είμαστε δίπλα στον μπαμπά και στην μαμά.
Δυό χρόνια  μετά ο μπαμπάς "έφυγε".

Εκρυβε αγάπη στη σιωπή και στις φωνές το σπίτι μας, τότε...
20 χρόνια από τότε που έφυγε και ο Μάνος.

Το απόγευμα μια δυνατή μπόρα ξέπλυνε τα πάντα,
και ταίριαξε με το μέσα μου.







Είναι που όσα χρόνια κι αν πέρασαν εγώ νιώθω ακόμα ορφανό.
Είναι που ήταν η μέρα των Μπαμπάδων σήμερα.

Είναι που αγαπάω τις μελωδίες και τα λόγια του Μάνου.


Είναι που αγαπάω και την βροχή.





2014/06/07

Ανάσες.

Αχ, αυτόν τον έρμο τον κήπο μου όλο απότιστο τον αφήνω...
Σχεδόν ένα μήνα δεν έχω γράψει, πώς τα καταφέρνω έτσι;
Λίγο δύσκολος ο μήνας Μάιος, αλλά τα καταφέραμε κι αυτή την φορά!



2 εβδομάδες στον Ερυθρό Σταυρό, για την αρθροπλαστική στο γόνατο της μαμάς. Σε θάλαμο με μεγαλοκόριτσα 
λίγο απρόσεχτα,
που έπεσαν από σκαμνιά, μπουρδουκλώθηκαν σε χαλακια,
σκόνταψαν στον δρόμο.
Που πονούσαν, βογγούσαν, φώναζαν ή μουρμούριζαν.
Με πολλούς συγγενείς γύρω τους ή με κανέναν.
Με τα μυαλά τετρακόσια ή ...



Και πάντα και στα πιο δύσκολα, κάτι, ένα κάτι μικρό έρχεται να φωτίσει λίγο τα πράγματα, να σε κάνει να τα δεις αλλοιώς.
Όπως ένας επισκεπτης που ήρθε από το παράθυρο:


Δεν του άρεσε το φαί, έφυγε γρήγορα.

Στο θάλαμο να γίνεται πανικός από φασαρία, βογγητά,
ζέστη, και να μπαίνει η νοσηλεύτρια με τα άσπρα της
και στα μαλλάκια να έχει στεκούλα κόκκινη με λευκά πουά
και φιόγκο! και να φωτίζεται όλος ο χώρος.

Να βρίσκεις επιτέλους την 2η φιάλη αίμα που δεν μπορούσες να βρείς.

Να φτιάχνουν ωραίο καφέ στο κυλικείο του νοσοκομείου.

Να βρίσκω αφισσούλες με ενδιαφέρον στους τοίχους του νοσοκομείου.

Κάθε  μέρα, πρωί,
 και βραδάκι, αυτό το δέντρο γέμιζε τα μάτια μου ομορφιά.

Να φωτογραφίζω αντανακλάσεις,
στο διπλανό  κτιρίο,

 Διαβάζω Χορχε Μπουκάι δίπλα στο κρεββάτι της μαμάς,
και ξεχνάω την σκληρή καρέκλα στα "ποπάκια" μου.
"Από την ΄Αγνοια στην Σοφία".

Το βραδάκι,τα φώτα τα γλυκαίνουν όλα...

 Μια μέρα γυρνώντας στο σπίτι βρήκα μια πεταλούδα:

Τις Κυριακές  πεταγόμουνα και να ψηφίσω!

Πάει κι αυτό, η μαμά γύρισε σπίτι της κι όλα θα πάνε καλά.

Λίγες μέρες πριν είχαμε πάει στο 
"Ελλάδα, Γιορτή Γεύσεις Άνοιξη 2014¨.
Προϊόντα, γεύσεις, μυρωδιές χρώματα, παρεούλα, μουσικές,
ένα όμορφο απόγευμα.


















 "Βeef Jerky" Ωραία μπάντα, φωνές και θαυμάσιοι μουσικοί.













 



Ας εστιάζουμε στα όμορφα μικρά πράγματα, 
στους ανθρωπους δίπλα μας που αγαπάμε και μας αγαπούν,
ας έχουμε ελπίδα,
μια νότα αισιοδοξίας και "άσπρο πάτο" το κοκτέηλ μου!

Φιλιά σε όλους.