...όπως είναι...

Αν οι πόρτες της  αίσθησης ήταν καθαρές,
θα βλέπαμε το παν όπως είναι: Άπειρο και αιώνιο.


Από το "Τα κεραμίδια στάζουν"
του Χρόνη Μίσιου.