Δωμάτια... και άνθρωποι.

Δωμάτια.

Οι χώροι που κινούμαστε, που χαλαρώνουμε, δουλεύουμε, διασκεδάζουμε, ζούμε.

Μερικά τετραγωνικα που χωράνε κόσμους ολόκληρους.

Εκεί που νιώθουμε να είμαστε στο κάστρο μας,

εκεί που κλεινουμε όλους τους άλλους απέξω όταν θέλουμε,

ή το μοιραζόμαστε  μ'αυτούς που αγαπάμε.

Εκεί  που είμαστε ο εαυτός μας.

Ένα τέτοιο δωμάτιο θα σας δείξω.

Της ανιψιάς μου της λατρεμένης, της Λ.

Που είναι καλλιτεχνική ψυχή και το δείχνει και το δωματιό της.

Το όμορφο φωτιστικό  του δωματίου,

 ο αγαπημένος της Κερτ,

 δύο από τις κούκλες της,

 και αυτό που μου αρέσει πιο πολύ,

έχει χρησιμοποιήσει τα τζάμια της μπαλκονόπορτας,

σαν πίνακα!!!

Αυτό το δωμάτιο είναι δικό της, ενα κομμάτι της και την αντιπροσωπεύει.
Δείχνει ένα μικρό κομμάτι της ψυχούλας της.
Που είναι τρυφερή και άγρια, ρομαντική και προσγειωμένη,
χαρούμενη μα και λυπημένη μερικές φορές...
Ένα καταπληκτικό κορίτσι στην εφηβεία... 

Που της δίνεις μια κορδέλα και σου κάνει αμέσως μια καρδούλα,

και στην προσφέρει!
Σ' αγαπάω, Λ.