"Άρτος" και θεάματα.

Η Θεσσαλονίκη φημίζεται και για τις νοστιμιές της...
Γύρισα σπίτι 2,5 κιλά βαρύτερη, κι αν δεν περπατάγαμε τόσο πολύ θα ήταν 5 τα κιλάκια!

Πολύ νόστιμα πιάτα στο εστιατοριο Erebuni, με αρμένικη κουζίνα.
Μελιτζάνες που τυλίγουν κρέμα και καρύδια μέσα τους,
πολύ Καλό ταμπουλέ, πεντανόστιμα μαντί, υπέροχο παστουρμαλί και κεμπάπ σκέτος αφρός.

Μύδια σε όλες τις παραλλαγές...  έφαγα για πρώτη φορά τζιγεροσαρμά,
και τον πιο νόστιμο πατσά της ζωής μου και στο ενδιάμεσο και χαμπουγκεράκια.
Και μπύρες...πολλές πολλές μπύρες!

Τα γλυκά είναι ένα κεφάλαιο από  μόνα τους!
Φανταστικά τρίγωνα Πανοράματος, γαμήλια τούρτα κερασμένη!
 ραβανί από τα χεράκια της Γιωργίτσας  Μ.
και σοκολατένιο κέικ από τα χεράκια της Χριστίνας.
Αχ, νόστιμη Θεσσαλονίκη!

Φυσικά δεν ξεχνάμε την τέχνη και μάλιστα  την φωτογραφία που αγαπάω πολύ πολύ.
Φωτο Μπιενάλε λοιπόν, τίτλος "Λόγος".
Στο Μουσείο Φωτογραφίας στο παλιό Λιμάνι.
Εικόνες που μαζί με λέξεις φτιάχνουν κάτι νέο,
εικόνες που αφηγούνται ιστορίες,
και ίσως ο "λόγος" του κάθενος μας βλέποντας τις φωτογραφίες αυτές
και τις ιστορίες που θέλουν να πουν ή να καταστρέψουν.

Καλό μας απόγευμα,
να είστε Ολοι Καλά.

Στην Θάλασσα...

Στην παραλία κάναμε μεγάλη βόλτα,
και μια μικρή νυχτερινή γιατί φύσαγε τόσο που δεν μπορούσες να σταθείς.

Αυτά τα φωτα σταυροί μου αρέσουν πολύ.

Μια μέρα πήγαμε στην παραλία και μια άλλη στο παλιό λιμάνι,
στο βιντεάκι έχω βάλει μαζί και τις 2 μέρες.

Φωτος κάτω από τις ομπρέλες ... ναι, βγάλαμε!

Στο παλιό λιμάνι είδα και την έκθεση  φωτογραφίας "Λόγος", στο μουσείο Φωτογραφίας.
Πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση και με πολλά έργα.
Ετοιμάζω το σχετικό βιντεάκι.

Ξημερώνει Σάββατο,
σας εύχομαι να είστε όλοι καλά να περάσετε όσο μπορείτε καλύτερα,
και να μη χάνετε το χιούμορ σας και το χαμογελό σας,
-κι αυτά όσο γίνεται...-

Φιλιά σε όλους.

Το λουλουδάκι η Γεωργία στο αυτάκι της κι εγώ στην τσάντα μου!

Θεσσαλονίκη -2-

Ξεκινάμε πρωί την βόλτα μας,
από τον Αγ. Γεώργιο και τα γύρω στενάκια,
κατηφορίζουμε προς την Αψίδα του Γαλέριου ή Καμάρα,
μετά στην Πλατεία Ναυαρίνου με τα αρχαία της.
Ο Δημήτρης Ζερβουδάκης με το ομώνυμο τραγούδι μου την είχε "γνωρίσει" πρώτος.
...και σιγά σιγά φτάνουμε στον Λευκό Πύργο και στην Παραλία.

Η Παραλία στο επομενο βιντεάκι.

Καλό απόγευμα να έχουμε,
εδώ συννέφιασε και ψιλοβρέχει,
κάντε καφεδάκι και χαλαρώστε.

Φιλιά.

Στην Θεσσαλονίκη.

Πριν 14 χρόνια σε  μια εναλλακτική κατασκήνωση στην Κεφαλονιά
είχα γνωρίσει την Γεωργία.
Μια ξανθιά γλυκειά γαλανομάτα Θεσσαλονικιά.
Αμέσως ένιωσα πολύ κοντά της και δέσαμε σαν παρεάκι.
Από τότε δεν ξαναβρεθήκαμε, εκείνη στο ζαχαροπλαστείο της στην Θεσσαλονίκη
εγώ εδώ στην Ραφήνα.
Κρατήσαμε επαφή όλα αυτα τα χρόνια με τηλεφωνήματα και αλληλογραφία.
Πολλές φορές μου είχε πει να ανέβω επάνω και να με φιλοξενήσει για όσες μέρες θα ήθελα.
Τελικά τα κατάφερα  την τελευταία εβδομάδα του Σεπτέμβρη.
Η Γεωργία με περίμενε στο σταθμο του τρένου  και ήταν σαν να είχαμε ειδωθεί πριν μια εβδομάδα!
Σαν να μην  είχαν περάσει αυτά τα 14 χρόνια.
Ενιωσα ζεστά και τρυφερά αμέσως, και πόσο πολύ χάρηκα που την είδα!
Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν Θαυμάσιες!
Ξαναείδα και την Τερέζα την αδελφή της, γνώρισα την κόρη της την όμορφη Δώρα
και τις απίθανες φίλες της, οι οποίες με αγκαλιασαν αμέσως και φρόντισαν όλες μαζί
να περάσω Φανταστικά όλες τις μέρες.
Περπατήσαμε πολύ, γελάσαμε πολύ, μιλήσαμε πολύ,
φάγαμε πάρα πολύ! ήπιαμε αρκετές μπύρες,
και φωτογράφισα πάρα πολύ!
Είδα την Θεσσαλονίκη με τους καλύτερους ντόπιους ξεναγούς!
Επειδή οι φωτος μου είναι πάρα πολλές και μου αρέσουν οι περισσότερες...
ελπίζω και σε εσάς, λέω να τις κάνω βιντεάκια και να βάζω 2-3 την φορά.
Μακάρι να σας αρέσουν.

Ολες οι αναρτήσεις με θέμα την Θεσσαλονίκη και τις μέρες μου εκεί,
αφιερωμένες στην Γεωργία, την Τερέζα, την Δώρα, την Χριστίνα,
την Γιωργίτσα, την Έφη, την Φωφώ και την Μαριέτα.

Ευχαριστώ κορίτσια μου, σας αγαπώ όλες!

Εικόνες που έβγαλα στο τρένο μέσα από το όχι και  πολύ καθαρό τζάμι...

Η πρώτη μέρα είχε και επίσκεψη στην Ροτόντα.
Υποβλητική ατμόσφαιρα μέσα μου άρεσε πολύ.


Συνεχιζεται.....