2012/03/06

Βόλτα στην λιακάδα με φλικεροφιλενάδες!

Η Κυριακή ήταν μια  ηλιόλουστη  και όμορφη μέρα.
Τέσσερεις φίλες, που γνωριστήκαμε μέσα από το Flickr,
πήραμε τις φωτογραφικές μηχανούλες μας και ξεχυθήκαμε...
Καφεδάκι, κουβεντούλα, γέλια,
ο ήλιος να μας χαϊδεύει,
κόσμος πολύς παντού,
και με έναν τρόπο ξεχνάς τις δυσκολίες,
τους φόρους, τις περικοπές,
τα χαράτσια...(όχι, δεν εξαφανίζονται! αλλά δεν σου απασχολούν το μυαλό συνέχεια...).
 Στο πατάρι του Σταύλου,
 Η Υ. κοιτώντας κάτω...
 Τα παιδιά κρατάνε συντροφιά στον πατέρα, καλλιτέχνη και πωλητή,
 Και το δεντρο, γέμισε πολύχρωμους καρπούς!
 Ο ήχος του ήταν πολύ όμορφος!
το βλέμμα του πάλι... λίγο αγριωπό μου φαίνεται,
δεν θα ήθελε να τον φωτογραφίζουν...
 Γαλάζια παντζούρια, γαλάζιος ουρανός...
 Κόσμος, μικροπωλητές, ότι πράγμα μπορείς να φανταστείς
το βρίσκεις σε αυτούς τους δρόμους...
 Πικάπ... 
 Η Υ. φωτογραφίζει εσώρουχα,
 το αποτέλεσμα ... της αρέσει!
 Γκράφιτι, ωραία δουλειά...
 Στην σειρά και  ψηλά!
 Ακροκέραμα με φόντο τον υπέροχα γαλανό ουρανό!
Το Παλάτι του Ούζου!
 Στοά, άνθρωποι, φως,  πράγματα...
Αυτος ο κύριος δεν κρυώνει καθόλου...

 Η Ε. δοκιμάζει γυαλιά... δεν πήρε αυτά που της προτείναμε!
 Λίγο Ροζ κάνει τα πράγματα να φαίνονται πιο όμορφα...
 Ίσως το πρώτο παγωτάκι της εποχής!

 Υπέροχες παλιές φωτογραφικές μηχανές!
 Σας ζητούν στο τηλέφωνο...
 Και λίγη ξεκούραση...
Ο Κοκός και η συμβία του... σαν τα χιόνια!!!

Νοστιμούλα φαίνεσαι...

Aγαπημένες γραφομηχανές, τι μου θυμίζουν...
Να και το Λουκουμάκι!
Εγώ και η Υ. παίζοντας με τις αντανακλάσεις...

Η Μ. και ένα ωραίο γκράφιτι.
Φορεμάτια... για κάθε γούστο!
Η Μ. φωτογραφίζοντας φράουλες!

Τέλειες!!!!!!!!!!
Πάντα μπαλόνια στην πλατεία!
Αργούν αυτά τα σουβλάκια;;;;;;;
Δεν άργησαν,  τα φάγαμε, γιατί είχαμε ξελιγωθεί στην πείνα
με τόσο περπάτημα,
ήπιαμε και τις μπυρίτσες μας,
λίγη κουβεντούλα ακόμη,
και αργά το απόγευμα χωρίσαμε.
Κορίτσια ήταν πολύ όμορφα,
να το ξανακάνουμε!!!

2012/03/03

Ενα Ουράνιο Τόξο, και μερικά περιστέρια...

Ο Π. με φωνάζει,
έλα, έλα να δεις ... Ουράνιο τόξο, μεγάλο!
Παίρνω την κάμερα και βγαίνω έξω.
Πράγματι ένα τεράστιο ουράνιο τόξο, διπλό,
και πανέμορφο με περίμενε...
Δεν χωράει μέσα στον φακό μου,
(που είσαι ευρυγώνιε;;;;;)
το παίρνω μισό μισό.
Εκείνη την στιγμή ο Π. αφήνει τα περιστέρια του
να πετάξουν... 
Υπέροχο θέαμα! πετάνε μέσα στο ουράνιο τόξο,
αλλά τόσο γρήγορα που 
 με το ζόρι προλαβαίνω μερικές λήψεις...
 


Τα περιστέρια βγαίνουν κι αρχίζουν την βόλτα τους!






Για να μην ξεχνάω οτι κάποια στιγμή
θα βγει  ενα ουράνιο τόξο,
και ο ουρανός θα γεμίσει χρώματα,
και πετάγματα  και ...
Καληνύχτα...